۱۳۹۰ مهر ۳۰, شنبه

تو بامنی

این دل تنها دیگر مهمان خواهد داشت
این چمن زار دیگر باران خواهد داشت

دنیا به امید گذشته و من به امید تو 
چشمان خستۀ من دیگر آرام خواهد داشت
نوشته شده توسط at ۱ نظر:

۱۳۹۰ مهر ۲۶, سه‌شنبه

باران لبخند

چه کردم ای یار از من رمیدی

چه دیدی از من که نا امیدی

من از تو باران لبخندت طلبیدم
رفتی زپیش من دیگر باز ندیدی
نوشته شده توسط at هیچ نظری موجود نیست:

من و شراب تلخم

مرا بس است زین لالۀ آزاد
مرا بس است زین خانۀ آباد

من عزم سفر به ویرانۀ خود دارم
بگذار کین شراب تلخ کندم برباد

نوشته شده توسط at هیچ نظری موجود نیست:

تو کی هستی

تو کی هستی! 
که تا ترا دیدم با خودم آشناتر شدم
تو چی هستی! 
که تا ترا دیدم با زندگی آشناترشدم
به خد! تو مرا معنی کردی!
تا قفل واژه باز کردی، 
گویا! آهنگ ندای پری ز پریستان رویاهای من بود و من شاعرانه شدم
شعلۀ در رگهایم جاری شد، آتشی در وجودم گویا که من سراپا سوختم.
اما! 
اما! رنگ دیگرگرفتم و به بلندی های بلند پرواز کردم و فریاد زدم! و...
بلند فریاد زدم! "پری پریستان رویای من آمده".
تو کی هستی؟؟؟
تو! 
کی هستی؟؟؟
نوشته شده توسط at هیچ نظری موجود نیست:

مهمان دل

من به امید نشسته ام.
میدانم که باز خواهد آمد و چشمان خسته ام را آرامش خواهد داد.
من به امید نشسته ام که گمشده ام روزی خواهد آمد و باران نصیبش بررخ من خواهد افتاد و
این چمن زار را باران خوبیهای او خواهد بود
اما! نمیدانم کی؟ کی خواهد امد و باز خواهد گشت
بیا! 
بیا آشنای خوب من! قدومت سبز باد من تمنای قدوم سبزتو دارم تا...
تا با قدوم سبز تو سبزتر شوم!
نوشته شده توسط at هیچ نظری موجود نیست:

ای کاش

ای کاش دلم هم زبان داشت!
ای کاش دلم بی زبان نبود تا حرفش را به تو میگفت، اما!
اما! خوشحالم که محبت زبان دارد و این حقیقت از چشمانم پیداست.
چشمانم خون میگیرید و زبانم در بند است.
گلویم بسته است و دلم تنگ است!
آه! دلم تنگ است.
آه! عجب چشمان سپیدی داری تو که ذرۀ هم دلتنگ من نیستی وتو...
آیا عذاب وجدان نخواهی کشید؟
آیا لحظۀ فریاد من را نخواهی شنید؟
شاید که نه! شاید هیچ وقت.
چرا؟
و اما ای کاش!

نوشته شده توسط at هیچ نظری موجود نیست:

۱۳۹۰ مهر ۲۵, دوشنبه

ندای تو

آهنگ ندای تو دیوانه ام کرده
عشوۀ چشمان تو بیگانه ام کرده

ای که باران نصیبت به بام دیگران
لبخند ملیح تو بیچاره ام کرده
نوشته شده توسط at هیچ نظری موجود نیست:

با تنهاترین آشنا

میخواهم از این قافله جدا باشم
خودرا شناخته و با خدا آشنا باشم

زبسکه دیده ام فریب یار و اغیار
اینجا دیگر بس است، میخواهم با تو آنجا باشم
نوشته شده توسط at هیچ نظری موجود نیست:

بیخبر از من

ای دوست بیا و ببین به حال زار من
رحمی بنما به اشک و گریه های زار من

این اشک و گریه ز فراق روی توست
لبخند تو یادم و نام تو گلعذار من
نوشته شده توسط at هیچ نظری موجود نیست:

۱۳۹۰ مهر ۲۴, یکشنبه

معنی شدم

دیگر به هرزه ها من دل نمیدهم
دیگر این دلم را به باطل نمیدهم

من دیوانۀ میخانه و می خویشم
دیوانگی و جام می خویش به عاقل نمیدهم
نوشته شده توسط at هیچ نظری موجود نیست:

باور وصال تو

هردم به باور وصال تو من گریه میکنم
گویا دیگر خیال است و من توبه میکنم

اما! نشسته ام با خود به حضور دل
تا در بگشایی قلبم به تو هدیه میکنم
نوشته شده توسط at هیچ نظری موجود نیست:

معما

من بار سنگینم ترابه من چی کاریست
عاقبت غمگینم ترا به من چی کاریست

من لحظه لحظ میگیریم، لحظه لحظه میمیرم
ای یار میآزار مرا، ترا به من چی کاریست
نوشته شده توسط at هیچ نظری موجود نیست:
اشتراک در: پست‌ها (Atom)